Hoe werk ik

Wat heb ik te bieden?

In het kader van mijn praktijk voor verliesbegeleiding kan een begeleidingstraject er bijvoorbeeld als onderstaand beschreven uit zien.

Jouw vraag als mijn vertrekpunt!

Afhankelijk van de vraag of behoefte, werk ik meestal ambulant. Dat wil zeggen dat ik (indien wenselijk) naar het gezin toe ga. Op huisbezoek gaan, maakt het mogelijk om vanuit de natuurlijke leefomgeving van het kind/gezin, een totaal beeld van de situatie en de omstandigheden te krijgen. Samen met de ouder(s) zoek ik naar de meest voor de hand liggende werkwijze of aanpak.

De begeleiding van jongeren of volwassenen ziet er meestal anders uit. Mijn aanpak sluit altijd aan bij de behoefte of vraag van jongere/mens zelf. Vanuit het principe "Jij vraagt - en ik draai", maar wel uitgaande van de eigen kracht of het herstel van de eigen kracht. Aansluitend bij de mogelijkheden en kwaliteiten van de persoon in kwestie.. Als je mij vraagt, of ik kan 'helpen', dan moet ik je teleurstellen. Ik ben er vooral om jou te leren om jezelf te helpen. Ik ondersteun je hierbij!

Onvoorwaardelijk luisteren is een belangrijk onderdeel van mijn ondersteuning en grondhouding.
Soms zijn er een paar gesprekken nodig en soms duurt mijn begeleiding langer.
Het is nooit te zeggen, rouwen gaat met pieken en dalen. Ik ben er meestal wanneer het echt nodig is.
Bij mij is geen wachttijd, omdat je een behoefte aan aandacht nu eenmaal niet kunt uitstellen.

Ik hoop met mijn ondersteuning een beetje verlichting en troost te kunnen bieden, aan grote en kleine mensen.

Het herstellen van de communicatie in het gezin is een belangrijke taak, omdat mensen die elkaar na staan elkaar willen 'sparen'. iedereen heeft recht op zijn/haar eigen rouwproces. Elkaar ondersteunen of opnieuw leren communiceren met elkaar, is in een periode van rouw voor iedereen van groot belang.

Inmiddels weten ook volwassenen mij te vinden, voor relatietherapie, ondersteuning bij verlies (in de brede zin van het woord) of gewoon om even bij te tanken.
Omdat elke vraag en ondersteuningsbehoefte persoonlijk is, stem ik mijn ondersteuning steeds weer af op de vraag en de omstandigheden. Maatwerk, omdat iedere mens uniek is!

Taken bij verliesverwerking:
0. het besef van het verlies
1. het werkelijk accepteren van je verlies
2. ondergaan van de pijn van het verdriet
3. het aanpassen aan de nieuwe situatie zonder je geliefde
4. het opbouwen van nieuwe relatie en anders verder gaan

Voorwaarden zijn:

• veilige plek en vertrouwen
• gelijkwaardigheid
• respect
• weten dat pijn een natuurlijk en noodzakelijk deel van het leven is,
• je recht op je verdriet,
• bepaal zelf wat je nodig hebt,
• voldoende tijd om te leren begrijpen wat er is gebeurd,
• eerlijke en open communicatie.

Aanbevelingen:

1. de eerste stap om jezelf te helpen is, durf in de “spiegel” te kijken om te zien wat je nodig hebt,
2. vraag wat je nodig hebt
3. je kwetsbaar tonen is pas sterk
4. je mag rouwen op jouw manier, niks is goed of slecht,
5. ben niet bang voor terugvallen, je verdriet is en blijft..en dat mag,
6. trek je niets aan van allerlei goed bedoelde opmerkingen, als "tijd heelt alle wonden..", niet dus!
7. niemand weet hoe het moet, iedereen is zoekende.
8. leef je uit in spel en actie, doe wat goed voelt en wat je altijd al leuk vond
9. je pijn en verdriet mogen er zijn, ze zijn er! Als je ze verstopt..weet dan dat deze gevoelens er een keertje uit komen of uit moeten.. hoe dan ook
10. zorg voor rust en voldoende structuur
11. gun jezelf wat je nodig hebt...je kunt het zo gek niet bedenken!
12. ben lief voor jezelf!